HISTORIA

Pierwsza wzmianka pisemna o wsi zwanej „Sopoth” pochodzi z 1283 roku. Mieszkańcy wsi zajmowali się uprawą roli, hodowlą zwierząt, rybołówstwem, a sezonowo pozyskiwaniem bursztynu. Łagodny klimat i walory krajobrazowe sprawiły, że w okresie nowożytnym zamożni patrycjusze gdańscy budowali tu swoje podmiejskie dwory letniskowe z rozległymi ogrodami.

Prawdziwy rozkwit Sopotu nastąpił na początku XIX wieku, gdy w Europie zapanowała moda na morskie kąpiele lecznicze. W 1919 roku właściciel jednego z sopockich majątków – Carl Wegner wybudował niewielkie łaźnie kąpielowe, które jednak nie zyskały wielkiej popularności.

Za twórcę kąpieliska uznaje się obecnie lekarza Jeana George’a Haffnera, który na zlecenie władz pruskich w 1823 roku stworzył tu profesjonalny zakład kąpielowy. Jean George Haffner urodził się w Colmarze w Alzacji. Studia medyczne ukończył w Stasburgu. W 1808 roku przybył do Gdańska wraz z wojskami napoleońskimi. Tu poślubił zamożną wdowę Reginę Karolinę Böttcher i założył własną praktykę lekarską.
 

Źródło: Muzeum Miasta Sopotu

Do nagłej śmierci w 1830 roku, Haffner prowadził sopockie uzdrowisko. Zbudował dom zdrojowy, łazienki kąpielowe i molo oraz założył park kuracyjny istniejący do dziś. Lekarz był również twórcą przepisów korzystania z kąpieli regulujących miedzy innymi czas i częstotliwość kąpieli.

Źródło: Muzeum Miasta Sopotu

W roku 1831 kąpielisko przeszło w ręce pasierba Haffnera - Ernsta Adolfa Böttchera, który powiększył Dom Zdrojowy, a także wybudował teatr i nowe łazienki kąpielowe.
Intensywny rozwój Sopotu nastąpił po roku 1870, gdy miejscowość uzyskała połączenie kolejowe ze Słupskiem, a następnie Berlinem. Kolejnym ważnym momentem w historii było wykupienie kąpieliska  przed władze gminne od spadkobierców Haffnera. W 1880 roku wybudowano nowy Dom Zdrojowy według projektu berlińskiego architekta Carla Schwatlo. W kolejnych latach gmina wybudowała tor wyścigów konnych, tor dla cyklistów oraz korty tenisowe. Powstały liczne hotele, sanatoria i pensjonaty dla coraz liczniej przyjeżdżających kuracjuszy. W 1900 roku gościło w Sopocie 12 500 letników.
8 października 1901 roku z nadania Cesarza Wilhelma II Sopot otrzymał prawa miejskie, a miejscowość powszechnie nazywano „Ostseebad Zoppot”.
 

Źródło: Muzeum Miasta Sopotu

Na początku XX wieku Sopot otrzymał nowe oblicze dzięki wybudowaniu okazałego Zakładu Kąpielowego,  nowych Łazienek Południowych i Północnych oraz III Domu Kuracyjnego, których budowę nadzorował zasłużony architekt miejski Paul Puchmüller. Ważnym momentem było powstanie w 1909 roku Opery Leśnej, która wsławiła się wystawianymi tu przedstawieniami dzieł Ryszarda Wagnera.

Kurort stał się ulubionym miejscem wypoczynku rodziny cesarskiej i przyciągał gości niemalże z całej Europy. Liczną grupę stanowili tu Polacy, którzy tworzyli własne stowarzyszenia, a „usługa polska” była często reklamowana w restauracjach, sklepach i hotelach.
 

Źródło: Muzeum Miasta Sopotu

W okresie międzywojennym Sopot znajdował się w granicach Wolnego Miasta Gdańska. Jego popularność wzrastała dzięki dobudowaniu do Domu Zdrojowego kasyna. W roku 1928 molo przeszło gruntowną modernizację i uzyskało długość 512 metrów, dzięki czemu cumować mogły przy nim nawet transatlantyki.

1 września 1939 roku Sopot wcielono do terytorium Trzeciej Rzeszy. Zaczęły się aresztowania ludności polskiej. Kurort działał nadal.
Pod koniec 1944 roku w obawie przed armia radziecką rozpoczęły się wyjazdy ludności niemieckiej. 23 marca 1945 do Sopotu wkroczyła Armia Czerwona. W wyniku działań wojennych zniszczeniu uległo około 10 % zabudowy miasta,  najbardziej ucierpiał dolny odcinek dzisiejszej ul. Bohaterów Monte Cassino, w tym Dom Kuracyjny oraz dworzec kolejowych.

Od kwietnia  w mieście osiedlała się ludność z całej Polski. Sopot stał się centrum administracyjnym województwa gdańskiego. Powstała tu Wyższa Szkoła Handlu Morskiego, Wyższa Szkoła Muzyczna oraz Państwowy Instytut Sztuk Plastycznych.
W okresie powojennym Sopot zasłynął jako prężny ośrodek kulturalny. Tu narodził się polski jazz i rock. W 1956 roku odbył się pierwszy w Polsce Międzynarodowy Festiwal Muzyki Jazzowej, a od 1961 organizowano Międzynarodowy Festiwal Piosenki.
Po roku 1989 nastąpił prężny rozwój miasta. W 2009 oddano do użytku nowy Dom Zdrojowy oraz zmodernizowano Plac Przyjaciół.

W kolejnych latach powstała hala widowiskowo-sportowa Ergo Arena, przy molo sopocka Marina, a Operze Leśnej nadano współczesny kształt przywracając w ten sposób dawny prestiż.

Justyna Gibbs 
 

SYMBOLE MIASTA SOPOTU:

Herb Miasta Sopotu

          
Flaga Miasta Sopotu